SOWA OPAC : Gminna Biblioteka Publiczna Radziechowy-Wieprz

22022

Książka

W koszyku

oceń

Latarnik / Henryk Sienkiewicz ; przedm. Krystyna Poklewska. - Wrocław [etc.] : Ossolineum, 1988. - 39, [1] s. ; 21 cm.

(Nasza Biblioteka / Ossolineum)

Autor

Sienkiewicz Henryk (1846-1916). Poklewska Krystyna (1933- ). przedm.

Forma i typ

Książki Proza

Odbiorca

Młodzież

Przynależność kulturowa

Literatura polska

Temat

Skawiński (postać fikcyjna) Lektura szkolna

Gatunek

Opowiadania i nowele

Żołnierz, poszukiwacz przygód, biznesmen, tułacz, czyli Skawiński, to zmęczony życiem stary Polak, który widział i przeżył w życiu wiele i teraz pragnie jedynie osiąść gdzieś na stałe i dożyć reszty swoich dni w spokoju. Przybywa więc do Aspinwall, gdzie ma zacząć pracę latarnika. Mężczyzna ciężko i sumiennie pracuje, opiekując się latarnią, aż pewnego dnia otrzymuje pewną przesyłkę, która ponownie zmienia jego życie. W tej noweli, jaką jest "Latarnik", jeden z najbardziej znanych polskich pisarzy, czyli Henryk Sienkiewicz, opowiedział krótką, lecz wzruszającą historię o tęsknocie za ojczyzną, po którą wciąż warto sięgnąć.

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Wypożyczalnia Juszczyna

Brak informacji o dostępności: sygn. POL (1 egz.)

Recenzje:

„Latarnik” autorstwa Henryka Sienkiewicza to nowela powstała w 1881 roku. Inspiracją do jej napisania była historia zawarta w jednej z korespondencji z Ameryki Juliana Horaina, w której autor opisał losy Polaka Sielawy, który zaczytawszy się w powieści Zygmunta Kaczkowskiego „Murdelio”, zapomniał zapalić latarnię i przez to stracił posadę.
Sienkiewicz wzorując się na prototypie, stworzył postać Skawińskiego – zaprawionego w walce, (...) umęczonego przez życie samotnego człowieka. Kiedy go poznajemy, jest już w podeszłym wieku; szuka swojego miejsca, gdzie w końcu będzie mógł odpocząć. Przebywając w Aspinwall niedaleko Panamy, Skawiński aplikuje na stanowisko latarnika na małej wysepce, które po wypadku poprzednika jeszcze nie zostało obsadzone. Z racji znacznego braku w latach siedemdziesiątych XIX wieku kandydatów na tę posadę, bohater noweli po krótkiej rozmowie z konsulem Stanów Zjednoczonych otrzymuje pracę latarnika i nareszcie odnajduje upragniony spokój. Mieszkając na wysepce, nie mając praktycznie kontaktu ze światem zewnętrznym, Skawiński oddaje się kontemplacji otaczającej go przyrody, a także wspomina dawne dzieje, dzięki czemu możemy poznać jego losy od około 1830 roku. Z czasem powiew nowości i ustabilizowania w życiu latarnika gaśnie, a zastępuje je monotonia, która zostaje przerwana w momencie dostarczenia paczki z lekturą „Pana Tadeusza”. Dogłębnie poruszony bohater przenosi się wraz z tekstem Inwokacji do swojej ojczyzny, do Polski; wyrywa się z letargu. Przez gwałtowny napływ wspomnień zaniedbuje on swe obowiązki, co skutkuje wypadkiem, zwolnieniem z wymarzonej posady i dalszym tułactwem.
Zdecydowanie postać Skawińskiego możemy nazwać postacią tragiczną – los nie pozwolił mu pozostać w ukochanej Polsce, ale też zapuścić korzeni w innym miejscu; był skazany na nieustanne tułactwo. Jednak nie poddawał się, szukał innej drogi, walczył. Posada latarnika wydawała się być idealnym rozwiązaniem, wysepka dawała mu poczucie pozornego spoczynku i bezpieczeństwa, ale samotność oraz odosobnienie zaczęły zacierać pragnienie powrotu do ojczyzny. Dopiero utwór Adama Mickiewicza obudził uśpione w bohaterze uczucia. Sienkiewicz bardzo dobitnie przedstawił w tej sytuacji rolę literatury w życiu człowieka, zwłaszcza tej rodzimej, postawę patriotyzmu oraz tożsamości narodowej.
Zdecydowanie mogę polecić tę książkę każdemu, kto zapomniał kim jest i szuka prawdziwych postaw oddania swemu narodowi. Jest to wspaniała nowela, skłaniająca do refleksji, wzmacniająca jestestwo czytelnika. Powinna być obowiązkową pozycją do przeczytania przez każdego Polaka.